σμίκρυνση

Η έναρξη της πέρδικας, οι ζώνες, το ζαρκάδι και οι ΜΚΟ

Όταν η έναρξη της πέρδικας ήταν στις 15 Σεπτέμβρη, ταυτόχρονα με του λαγού, όλοι οι φίλοι που κυνηγάνε πέρδικες, στις συζητήσεις μας, τόνιζαν την ανάγκη να πάει πιο αργά η έναρξη του κυνηγίου της. Και έτσι κι έγινε, γιατί έτσι επιτάσσει η βιολογία της. "ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ" είπαν όλοι οι περδικάδες, (που γνωρίζω), "έγινε και κάτι σωστό". Οι χαρές κράτησαν μέχρι την πρώτη έναρξη με τη νέα ημερομηνία...

Μετά άρχισαν τα παράπονα, πως κάποιοι, "ξύπνιοι", κυνηγούσαν, παράνομα, τη ρήγισσα πριν την έναρξη, κάνοντας ότι δήθεν κυνηγούν λαγό. Πλέον η πλειοψηφία ζητά επίμονα να βρεθεί μια κοινή ημερομηνία έναρξης για λαγό και πέρδικα. Παρ' όλο που η βιολογία των δύο ειδών, άλλα επιτάσσει. Αν πάει πιο μπροστά η έναρξη της πέρδικας θα πέφτουμε πάνω σε μικρά που δεν έχουν προλάβει να μεγαλώσουν, στις καιρικές συνθήκες των αλπικών. Αν πάει πιο πίσω ο λαγός, θα θηρεύονται έγκυες λαγίνες αφού θα έχει ξεκινήσει η αναπαραγωγική περίοδος.

Το δίλημμα

Είτε οι Έλληνες κυνηγοί θα υποχρεώσουν, με τη συμπεριφορά τους, την Πολιτεία να ελέγξει αποτελεσματικά τη λαθροθηρία και θα παγιωθούν περίοδοι κυνηγίου με βάση τη βιολογία του κάθε θηράματος, ανοίγοντας έτσι το δρόμο να διεξάγεται η κυνηγετική δραστηριότητα στην χώρα μας, ακόμη και, 12 μήνες το έτος,
Ή το κυνήγι θα στην Ελλάδα θα κυβερνάται από τη λαθροθηρία, όπως ακούραστα υποστηρίζουν όλες οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ, απαιτώντας μία κοινή ημερομηνία έναρξης και λήξης για ΟΛΑ τα θηράματα.

είναι αμείλικτο

Πως απαιτούμε την εμπιστοσύνη της Πολιτείας και των τρίτων, όταν δίνουμε την εικόνα πως δεν εμπιστευόμαστε οι ίδιοι τους εαυτούς μας;

Εν πολλοίς το μέλλον του κυνηγίου στη χώρα μας, βρίσκεται στο χέρι καθενός απ' εμάς.

Πάταξη της λαθροθηρίας και κλιμακωτές ημερομηνίες περιόδου σύμφωνες με τη βιολογία κάθε θηράματος, σημαίνει πως ο Έλληνας κυνηγός θα έχει τη δυνατότητα να κυνηγάει ζαρκάδι την άνοιξη, όπως γίνεται σ' όλη την Ευρώπη, κορακοειδή, κουνέλι, στις πληττόμενες περιοχές, και αλεπού όλο το έτος, άνοιγμα των ζωνών διάβασης αποδημητικών, αλλά και θηραματικό πλούτο, αφού δε θα θηρεύονται θηράματα σε ευαίσθητες γι' αυτά περιόδους.

Στην αντίθετη περίπτωση που εμείς οι ίδιοι οι κυνηγοί ζητάμε ακριβώς ό'τι απαιτούν και οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ, βάζουμε το κυνήγι σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Παραδεχόμαστε έμμεσα, πως η κυνηγετική δραστηριότητα στη χώρα μας δεν διεξάγεται σύμφωνα με τους νόμους, και πως ο μόνος τρόπος ελέγχου της λαθροθηρίας είναι να σιγήσουν τα όπλα!

Επειδή ποτέ δε θα έχουμε ένα θηροφύλακα ανά κυνηγό, η μόνη λύση είναι η μηδενική ανοχή απέναντι στους λαθροθήρες. Αν πραγματικά αγαπάμε το κυνήγι, όπου αντιληφθούμε λαθροθηρία την καταγγέλλουμε και βεβαιωνόμαστε πως τα αρμόδια όργανα επιλαμβάνονται της παράβασης. Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση, ή αδιαφορία, μας τοποθετεί αυτόματα στο στρατόπεδο των περιβαλλοντικών ΜΚΟ και βάζει το κυνήγι σε κίνδυνο.

Εμείς έχουμε και το καρπούζι και το μαχαίρι και η πρώτη δοκιμασία είναι η διαχείριση από τον Έλληνα κυνηγό, των διαφορετικών περιόδων λαγού και πέρδικας. Πρέπει πάση θυσία οι κυνηγοί να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τα φαινόμενα λαθροθηρίας της πέρδικας. Η εύκολη λύση της επαναφοράς κοινής περιόδου για τα δύο είδη, είναι επικίνδυνη για το μέλλον του κυνηγίου και είναι πολύ σημαντικό να το κατανοήσει πλήρως ο Έλληνας κυνηγός.