φωτογραφία από turbostrackandtour.blogspot.gr

Και η τρανταχτή απόδειξη είναι η κατάσταση των πληθυσμών της πεδινής, του αγριόγιδου, του αγριμιού και όλων των άλλων απαγορευμένων θηραμάτων

Το κυνήγι της πεδινής πέρδικας έχει απαγορευθεί στη χώρα μας απ' το 1980. 35 χρόνια μετά ο πληθυσμός της έχει παρουσιάσει μερική ανάκαμψη. Σε κάθε περίπτωση δεν γίνεται καν συζήτηση για επανεισαγωγή της στα θηρεύσιμα.

Αβίαστα βγάζουμε το συμπέρασμα πως η απαγόρευση της θήρας της, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Προφανώς διότι δεν συνοδεύτηκε από ενέργειες διαχείρισης του εναπομείναντος πληθυσμού. Πόσα ήταν τα κονδύλια που επένδυσε το Υπ. Γεωργίας αρχικά και το ΥΠΕΚΑ στη συνέχεια για την ανάκαμψη της Ποιό είναι το διαχειριστικό σχέδιο που εκπονήθηκε και ακολουθείται απ' τις υπηρεσίες του; Τα κονδύλια είναι ΜΗΔΕΝ και διαχειριστικό σχέδιο δεν υπάρχει.

Έχουμε τονίσει πολλές φορές πως ο Έλληνας κυνηγός και η θήρα στο σύνολο της αντιμετωπίζει την αδιαφορία του κράτους. Οι αρμόδιες για τη Θήρα υπηρεσίες, που πλέον, είναι αρμόδιες και για τις ΜΚΟ και τα Κέντρα Περίθαλψης Άγριας Ζωής, δυστυχώς ακολουθούν το δρόμο της απωλείας.

Εξαντλούνται σε ενέργειες προβολής μέσω "φιλοπεριβαλλοντικών" συνεδρίων, οργανώνουν κυνήγια μαγισσών κάθε Άνοιξη στα Ιόνια και ομφαλοσκοπούν περί της (έλλειψης) παιδείας του Έλληνα κυνηγού. Παράλληλα χύνουν και το φαρμάκι τους για τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, οι οποίες κατά την δική τους άποψη, παρασιτούν έμμεσα ή άμεσα από το Δημόσιο. (Βέβαια, το γεγονός πως δεν έχουν ούτε τη στοιχειώδη ικανότητα να καταρτίσουν προϋπολογισμό που θα βγάζει στους Δασοφύλακες στο πεδίο, δεν φαίνεται να τους απασχολεί ουδόλως! Άσχετα αν αυτό είναι κάτι που φαίνεται να το φέρνει άνετα σε πέρας και ο τελευταίος Έλληνας κυνηγός! )

Όσοι καταλαβαίνετε Αγγλικά, δείτε το παραπάνω βιντεάκι. Παρουσιάζει τη διαχείριση που κάνει στα χωράφια του, ένας Γάλλος αγρότης και κυνηγός. Αυτή του εξασφαλίζει, αφ' ενός, σοδειές πάνω απ' το μέσο όρο της περιοχής και αφ' ετέρου, εύρωστους πληθυσμούς πεδινής και άλλων θηραμάτων.

Ας κρατήσουμε πως:

  1. γεωργία και θήρα είναι αλληλένδετες
  2. πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε τη σχέση Έλληνα κυνηγού και Δημοσίου ώστε το Δημόσιο να τηρεί τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στους κυνηγούς και τα θηράματα
  3. ώσπου να γίνει αυτό ας αναλάβει ο καθένας από μας το ρόλο στη διαχείριση που του αναλογεί, μέσω εθελοντικής προσφοράς.

Αν μπορούν να το κάνουν οι Γάλλοι αγρότες, γιατί δεν μπορούν να το κάνουν και οι Έλληνες κυνηγοί και αγρότες;

Απόσπασμα από εργασία του Ε.Π. Τσαχαλίδη, Αν. Καθηγητή Τμήματος Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΠΑΝ-ΘΗΡΑΣ, τα πάντα περί Θήρας" της KOMAΘ

Σύμφωνα με σχετικές μελέτες ξένων ερευνητών, τα κυριότερα αίτια μείωσης του είδους οφείλονται στην εξαφάνιση των μικροκαλλιεργειών, των φυτοφρακτών και στην εκτεταμένη χρήση αγροχημικών σε συνδυασμό με τις μονοκαλλιέργειες. Πριν την δεκαετία του 1980 αποτελούσε σημαντικό είδος θηράματος για τους Ελληνες κυνηγούς. Από το 1980 δεν επιτρέπεται το κυνήγι του, διότι ο πληθυσμός του είχε φτάσει σε οριακό επίπεδο μείωσης, με κίνδυνο εξαφάνισης. Με βάση τα στοιχεία σχετικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε πριν το 1995, ο πληθυσμός του είδους, χωρίς κανένα διαχειριστικό μέτρο, βαθμιαία αυξάνεται, λόγω της προστασίας.

Το 2004, με κατάλληλα διαμορφωμένα ερωτηματολόγια, πραγματοποιήθηκε μια έρευνα σχετικά με την πληθυσμιακή κατάσταση και τα ενδιαιτήματα του είδους στην Ελλάδα. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής εκτιμήθηκε ότι ο συνολικός πληθυσμός του είδους ανέρχεται σε 9.250 ζευγάρια περίπου και η συνολική έκταση (ενδιαιτήματα) εκτιμήθηκε ότι κυμαίνεται από 1.200.000 μέχρι 1.400.000 στρέμματα.

Επίσης, με βάση τα στοιχεία της έρευνας αυτής, το είδος δεν απαντάται στην Ηπειρο, τη Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο και νησιώτικη Ελλάδα (πίνακας 1).

Το νοτιότερο όριο εξάπλωσης του είδους στην Ελλάδα αποτελούν το βόρειο τμήμα των νομών Τρικάλων και Λάρισας, σε πολύ μικρούς πληθυσμούς, με τάση εξαφάνισης σε λίγα χρόνια εάν δεν ληφθούν μέτρα προστασίας.

Στη Θράκη απαντάται σε 2 νομούς, στην Ροδόπη και την Ξάνθη, κατανεμημένο σε 6 περιοχές. Στη Μακεδονία το είδος απαντάται στους περισσότερους νομούς, κατανεμημένο σε 67 περιοχές. Το είδος δεν απαντάται στους νομούς Καβάλας, Πέλλας και Πιερίας, από τους οποίους έχει εξαφανιστεί μετά το 1995. Μεμονωμένα άτομα που παρατηρήθηκαν σε περιοχές των παραπάνω νομών, δεν λήφθηκαν υπόψη στην εκτίμηση του πληθυσμού, και συνεπώς ο παραπάνω εκτιμηθείς πληθυσμός μπορεί να θεωρηθεί υποεκτιμημένος. Ως προς την κατακόρυφη κατανομή το είδος στην Ελλάδα έχει μεγάλο εύρος κατανομής. Απαντάται σε υψόμετρα από 40 μέχρι 2200 μέτρα. Το υψηλότερο σημείο εξάπλωσης του είδους, καταγράφηκε κατά την καλοκαιρινή περίοδο, σε περιοχή του όρους Γράμμου Καστοριάς, και ανέρχεται σε 2200 μέτρα. Με βάση τα στοιχεία της έρευνας, η μέση πυκνότητα υπολογίστηκε σε 7,14 ζευγάρια/km2, η δε μέση ελάχιστη και μέση μέγιστη πυκνότητα ανέρχεται σε 0,13 και 29,76 ζευγάρια/ km2 αντίστοιχα. Η μεγαλύτερη μέση πυκνότητα παρατηρείται στο νομό Θεσσαλονίκης και η μικρότερη στο νομό Λάρισας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε οικιστικές παραθεριστικές και σε βιομηχανικές περιοχές, όπου υπάρχει επαρκής ζωτικός χώρος για να αναπτύξει το πτηνό τις βιολογικές του δραστηριότητες, η πληθυσμιακή κατάσταση (πυκνότητα) του είδους βρίσκεται σε καλύτερα επίπεδα σε σύγκριση με τις άλλες μη οικιστικές (γεωργικές) περιοχές. Αυτό πιθανόν να οφείλεται στο ότι στις περιοχές αυτές δεν είναι εύκολη η λαθροθηρία, η δε χρήση φυτοφαρμάκων είναι πολύ περιορισμένη. Παρά το ότι είναι ανθεκτικό είδος και διαθέτει ποικιλία ενδιαιτημάτων, και παρά το γεγονός ότι η φύλαξή της εντάθηκε με πρωτοβουλία των κυνηγετικών οργανώσεων, δυστυχώς η μέχρι σήμερα προστατευτική πολιτική δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, διότι δεν συνοδεύτηκε από τα κατάλληλα διαχειριστικά μέτρα εκ μέρους της πολιτείας. Εάν συνεχισθεί αυτή η πολιτική το είδος κινδυνεύει να μειωθεί ακόμη περισσότερο ή και να εξαφανιστεί.

    Πίνακας 1. Κατανομή και πυκνότητα ανά νομό του είδους Perdix perdix (πεδινή ή καμπίσια πέρδικα) στην Ελλάδα κατά το 2004.

    Νομός/ Εκταση κατανομής (ha)/ Πυκνότητα (ζευγάρια/km2) Μ/Ο/ Max/ Min

  1. Ροδόπη/ 6000/ 4,17/ 5,00/ 3,75
  2. Ξάνθη/ 500/ 12,5/ 18,75/ 6,67
  3. Δράμα/ 3400/ 4,71/ 14,29/ 2,50
  4. Σέρρες/ 3550/ 5,49/ 26,00/ 2,50
  5. Θεσσαλονίκη/ 45900/ 13,74/ 29,76/ 0,88
  6. Χαλκιδική/ 3700/ 8,38/ 21,43/ 5,00
  7. Κιλκίς/ 5900/ 2,87/ 16,67/ 0,60
  8. Ημαθία/ 420/ 15,48/ 22,73/ 11,11
  9. Κοζάνη/ 12870/ 7,87/ 21,43/ 1,67
  10. Φλώρινα/ 11260/ 1,29/ 22,22/ 0,60
  11. Καστοριά/ 25800/ 1,61/ 5,00/ 0,63
  12. Γρεβενά/ 1020/ 8,09/ 12,40/ 7,50
  13. Λάρισα/ 8000/ 0,13/ 0,13/ 0,13
  14. Τρίκαλα/ 1200/ 5,42/ 6,88/ 2,50

Σύνολο 129.520/ 7,14