Έτσι κι' αλλιώς οι προϊστάμενοι είναι απασχολημένοι σε άλλους τομείς. Όπως ο συνδικαλισμός και η αυτοπροβολή τους...
Πως είναι δυνατόν είδη που έχουν χαρακτηριστεί απειλούμενα για πάνω από πενήντα χρόνια να μην έχουν ανακάμψει; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για είδη των οποίων η διαχείριση είναι τόσο εύκολη που σε αρκετές χώρες οι υπερβολικοί πληθυσμοί τους δημιουργούν πρόβλημα;
Πρόκειται έλλειψη πόρων;
ΟΧΙ. Η Δασική έχει εισπράξει και εισπράττει πάρα πολλά εκατομμύρια από τις κυνηγετικές εισφορές. Βλ. "124.000.000€ προσφοράς και ένα αιώνα εμπειρίας για την άγρια φύση φέρνουν στον "εθνικό διάλογο" οι κυνηγοί ".Και μετά... τα χάνει! Βλ.. Η υπόθεση των αγνοουμένων (!) 102.000.000 € κυνηγετικών εισφορών. Και όσα δεν χάνει τα ξοδεύει αυτή ξέρει που, αλλά όχι στην διαχείριση! Βλ. "Το νέο δόγμα της θηραματοπονίας στην Ελλάδα: Έχει ο Θεός".
Και οι κυνηγοί τι κάνουν γι' αυτήν την κακοδιαχείριση των εισφορών τους;
Πρόκειται για αδιαφορία ή για ανικανότητα;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, πρόκειται για έλλειψη σκοπού, οράματος, κινήτρου και ελέγχου. Πρόκειται για μια Δημόσια Διοίκηση που επιβραβεύει την απραξία και ανέχεται τη διαφθορά. Αυτός που δουλεύει είναι ίσος με τον τεμπέλη που είναι ίσος με τον διεφθαρμένο. Οπότε και οι προϊστάμενοι, αντί ν' ασχολούνται με τη θήρα, ασχολούνται με το συνδικαλισμό και την πολιτική.
Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά πως η Δασική Υπηρεσία είναι μια χάρτινη υπηρεσία και οι Δασικοί έχουν υποβιβαστεί σε διακινητές εγγράφων. Πως θα ανακάμψουν οι πληθυσμοί όταν τους "θωρακίζεις" με ΦΕΚ και ΑΔΑ, αλλά είσαι ανύπαρκτος στο πεδίο;
Και κακά τα ψέματα. Ακόμα και τη δεκαετία του 1970, όταν βγαίναμε ανήλικοι για κυνήγι, είχαμε το νου μας μην μας πετύχει ο αγροφύλακας. Δασοφύλακα, ούτε είχαμε δει, ούτε είχαμε ακούσει ποτέ!
Και οι κυνηγοί τι μπορούμε ν' αλλάξουμε;
Το πρώτο που επιβάλλεται να κάνουμε είναι, μέσω των Συλλόγων μας, να θέσουμε τα θέματα που μας απασχολούν και να απαιτήσουμε λύσεις. Πχ. προσωπικά θα ήθελα να εξηγήσω στον κ. Παπαδόδημα πως δεν μπορεί να χαρίζει έτσι, λεφτά που δεν είναι δικά του, αλλά των κυνηγών. Και πως πρέπει να κατευθύνει τον κυνηγετικό κόσμο, να απαιτήσει οργανωμένα, τα χρήματα αυτά των κυνηγετικών εισφορών που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να τα διαχειριστεί το Δημόσιο προς όφελος της άγριας πανίδας, να τα διαχειριστούν οι κυνηγοί. Δικά τους χρήματα είναι και τα δίνουν γι' αυτόν το σκοπό. Για να γίνουν έργα υπέρ της πανίδας. Αφού δεν μπορεί να το κάνει η Δασική, να το κάνουν οι Κυνηγετικές Οργανώσεις.
Γιατί μεγάλο μέρος της ευθύνης του να είμαστε ίσως η μοναδική χώρα του κόσμου που έχει για μισό αιώνα στα απειλούμενα, μερικά από τα ποιο κοινά είδη της πανίδας, είναι δικό του. Αφού το μεγαλύτερο μέρος των πενήντα και αυτών χρόνων, κατέχει ο ίδιος την καρέκλα του Προέδρου της ΚΣΕ. Την ανώτερη θέση στην κυνηγετική ιεραρχία. Άρα είναι και ο κύριος υπαίτιος της αποτυχίας αυτής. Και γιατί για να φέρει κυνηγούς στους Συλλόγους, πρέπει να φέρει πρώτα απ' όλα, θηράματα στους κυνηγούς. Εκτός αν το όνειρο του, είναι να μετατραπούμε όλοι σε κυνηγούς επικηρυγμένων, ημίαιμων "αγριόχοιρων"...