Αν τον ζητάει ο οργανισμός σου, σανός υπάρχει

Κάθε χρόνο γράφονται Terrabyte άρθρων για τις διαφορές στην κυνηγετική άδεια, από σύλλογο σε σύλλογο ως και παρασύλλογο.

Τελικά έχει κάτσει κανείς να σκεφτεί τι χάνει η οικονομία την κάθε μέρα που ο κυνηγός κάθεται σπίτι του και δεν βγαίνει για κυνήγι;

Πέρα απ' τα πάγια, δηλαδή το κόστος των όπλων και της συντήρησης των σκύλων, ας πάρουμε ένα κυνηγό της Αθήνας που για ημερήσιο κυνήγι θα διανύσει 150 με 200χλμ, πήγαινε - έλα.

Ας πούμε πως το "θηριώδες τζιπ" του καταναλώνει 10l/100km. Άρα θα ξοδεύσει 20 με 26 € για βενζίνη και ανάλογα αν πάει Βόρεια ή Νότια 8 με 12 € διόδια. Άλλα 3€ αν πούμε πως ρίξει 10 φυσίγγια, άλλα 4€ για ένα καφέ και μια τυρόπιττα κι' 1€ για να φέρει και μια φρατζόλα ψωμί στο σπίτι.

Σύνολο από 36€ ως 46€, ή από 7 έως 9 € ΦΠΑ για το κράτος, χώρια τους φόρους των καυσίμων και τα κρατικά έσοδα των διοδίων.

Πόσο μπορεί είναι άραγε το κόστος διαχείρισης της Κωπαΐδας, ώστε να εξασφαλίζει κάρπωση σε κάθε έξοδο;

Δεν θα μπορούσε το κράτος να διαθέσει το μισό κόστος, από τα 5-7 εκατομμύρια που εισπράττει ετησίως απ' τις άδειες, και οι ΚΣ της Αθήνας και της Βοιωτίας τα άλλα μισά, ώστε να γίνει η Κωπαΐδα ένας κυνηγετικός παράδεισος;

Αλλά ΟΧΙ, η πληροφόρηση των κυνηγών πρέπει να εξαντλείται στα φραγκοδίφραγκα του κόστους της άδειας από σύλλογο σε σύλλογο, που είναι λιγότερα κι' απ' το κόστος μίας και μόνης εξόδου!

Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες