Δεν υπάρχει κοινός σκοπός. Δεν υπάρχει σημείο επαφής.
Υποψιάζομαι πως κι' εσείς αισθανθήκατε την ίδια έκπληξη, αμηχανία, θυμό και λύπη από τις απόψεις των οικολογούντων όπως τις κατέθεσαν στη διαβούλευση.
Κυριάρχησαν:
- Η άγνοια για τη φύση
- Η άγνοια για το κυνήγι
- Το μίσος για το κυνήγι
- Ο φανατισμός
- Οι απειλές
- Η μανία να εξαλείψουν την "αντίπαλη" άποψη
Δυστυχώς έλαμψε δε δια της απουσίας της η αγάπη τους για τη φύση.
Έγινε φανερό και κάτι άλλο όμως:
Δεν υπάρχει κοινός σκοπός. Δεν υπάρχει σημείο επαφής ανάμεσα σ' αυτούς και σε' μας. Η φύση είναι πεδίο μάχης για τους οπαδούς και πλουτισμού για τους ηγέτες τους.
Δανείζομαι τα λόγια του Μυθοπλάστη:
Τις εικόνες του δάσους, τις απόκοσμες περπατησιές, τον ήχο του αγέρα, τη μυρωδιά της σιωπής, κάποιοι θέλουν να μας τα αρπάξουν. Ποιοι; Μα αυτοί, οι ανίδρωτοι από το βουνό, οι οπαδοί του «διαδρόμου», της «μπάρας», των άψυχων «γυμναστικών οργάνων». Ναι, αυτοί που σχεδιάζουν, αποφασίζουν, νομοθετούν, εφαρμόζουν για εμάς χωρίς εμάς. Αυτοί που γνωρίζουν το βουνό από το σερφάρισμα στο Google earth, και θέλουν, απαιτούν, να τους πάρουμε στα σοβαρά.
Όχι, δεν μπορούμε να τους πάρουμε στα σοβαρά. Δεν έχουμε καμία δουλειά εμείς με τους εχθρούς της φύσης. Τι να πούμε με τα δογματικά ανδρείκελα της οικολογίας και τι να συμφωνήσουμε. Τους δώσαμε αξία μεγαλύτερη από την πρεπούμενη, τους ακούσαμε ενώ δεν έπρεπε, διαβάσαμε τις μύχιες σκέψεις τους και τρομάξαμε από το μίσος που φωλιάζει σε αυτές.
Πραγματικά απορώ με την Συνομοσπονδία μας, που τόσα χρόνια αναλώνεται και συνδιαλέγεται με ψεύτες, υποκριτές, ανεπαρκείς, για τον κοινό σκοπό. Δεν υπάρχει κοινός σκοπός, δεν υπάρχει σημείο επαφής. Εμείς μιλάμε από την καρδιά του δάσους, αυτοί μιλάνε για το δάσος και το γνωρίζουν καλά από τους χάρτες. Τώρα, γροθιά στο μαχαίρι, και ας ματώσουμε.