Ole  

Τον αντίκρυσα για πρώτη φορά στο εκτροφείο. Ήταν πέντε μηνών και φέρμαρε μια γάτα πίσω απ' το συρματόπλεμα.Στη συνέχεια τον βγάλαμε σ' ένα χωράφ, σ' ένα ορτύκι εκτροφής και ήταν φανερό πως το μόνο πράγμα που είχε αντικρύσει στη ζωή του, ήταν το εκτροφείο...

Μια βδομάδα μετά τον έβγαλα απ' το χώρο αποσκευών του λεοφωρείο στη Λιοσίων, μέσα σ' ένα κλουβάκι που ήταν πολύ μικρό για το μέγεθός του και τον πήγα σπίτι.

Έτσι μπήκε ο πρώτος σκύλος στη ζωή μου το χειμώνα του 1998.

Υπήρξε το πιο δυνατό και γρήγορο σκυλί που έχει πέσει στα χέρια μου. Το άλλο χαρακτηριστικό του ήταν το απίστευτο πάθος του για τα πουλιά!

Αν λοιπόν βάλουμε στη μία πλευρά της εξίσωσης τα παραπάνω και στην άλλη το γεγονός οτι ήταν ο πρώτος μου σκύλος και αποδέκτης ενός άκρατου ενθουσιασμού και ανυπομονησίας εκ μέρους μου, το αποτέλεσμα ...

Μπορώ να υπερυφανεύομαι πως πάνω του έκανα κάθε δυνατό λάθος, αλλά αυτό που τον "χάλασε" ήταν η επιμονή μου στο ορτύκι εκτροφής. Μετά τα πρώτα δυό - τρία που έπιασε, φερμάριζε πλέον μόνο για τον εαυτό του, χωρίς να υπολογίζει σε' μένα για να καταβληθεί το θήραμα.

Προσπάθησα να ένα ολόκληρο χρόνο να του το κόψω, χρησιμοποιώντας καταπέλτες, κολάρα και, και, και, αλλά τίποτα.

Παρ' όλα αυτά μου χάρισε αρκετές ωραίες στιγμές, όταν τύχαινε να βρίσκομαι κοντά το τη στιγμή που κλείδωνε σε φέρμα.

Τελικά το πάθος του, τον οδήγησε στο θάνατο. Κυνήγησε ένα περιστέρι και πήδηξε απ' την ταράτσα, 5 ορόφους ψηλά.

Σήμερα αναπαύεται στον Υμηττό και μαζί του είναι θαμένη και μια μπεκάτσα, το θήραμα που ήταν το μεγάλο του πάθος.

Το μάθημα που πήρα απ' την εμπειρία του Όλε:

Για κάθε λάθος που κάνει ο σκύλος, το πρόβλημα βρίσκεται στην άλλη πλευρά του λουριού!

Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες