Ο πανίσχυρος κάπρος

Αρχαιοελληνική παράσταση. Απεικονίζεται ο πανίσχυρος κάπρος, νικητής και πλαισιωμένος από τα μέλη του άτυχου κυνηγόσκυλου, που έχει διαμελίσει.

Του κ. Ελευθέριου Σταματόπουλου Δρ. Δασολογίας ΑΠΘ

Η ονομασία Πάρνηθα προέρχεται από την λέξη Πάρνης που έχει πανάρχαια προέλευση από την αρχαία Πελασγική γλώσσα. Η ρίζα της είναι συγγενής με τις λέξεις Παρνασσός, Πάρνων και ίσως Παρνιάς. (Nέζης 1983).

Στα αρχαία κείμενα η Πάρνηθα εμφανίζεται για πρώτη φορά το 423 π.Χ στις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη και αργότερα από τον Ρόδιο κωμικό Αντιφάνη (405-333 π.Χ) και από τον Φιλόσοφο Θεόφραστο.

Αργότερα,ο ονομαστός περιηγητής Παυσανίας, γύρω στα 150 μ.Χ. αναφέρει στα Αττικά του (32,1-2) η Πάρνης: "Ορη δε αθηναίοις εστί Πεντελικόν ένθα λιθοτομίαι, και Πάρνης παρεχομένη θήραν συών αγρίων και άρκτων, και Υμηττός ος φύει μελίσσαις επιτηδειοτάτας πλήν της αλαζόνων".

Η αναφορά αυτή είναι πολύ ουσιαστική, αφού περιγράφει την Πάρνηθα ως χώρο με καλό κυνήγι με αγριογούρουνα και με αρκούδες. Φυσικά για την σωστή ερμηνεία της αναφοράς πρέπει να παρατηρήσουμε ότι την εποχή εκείνη η τοποθεσία της Πάρνηθας είχε πολύ ευρύτερη γεωγραφική σημασία από τα σημερινά της όρια. Εικάζουμε λοιπόν ότι πιθανόν να υπήρχε και το κόκκινο ελάφι αν και αυτό δεν είναι σίγουρο. Και αυτό το λέμε γιατί οι κυνηγοί λένε (σχηματικά) ότι : όπου βγαίνει αρκούδα δεν βγαίνει τίποτα άλλο… Σίγουρα πάντως κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της οθωμανικής κατάκτησης τα ελάφια είχαν εξαφανιστεί.

Πάντως η σύγχρονη ιστορία του κόκκινου ελαφιού αρχίζει το 1872, χρονιά που ο Γεώργιος ο Α’ (ή Ρήγας) αγόρασε μέρος του κτήματος Τατοϊου. Τα πρώτα κόκκινα ελάφια (δύο ζευγάρια) δωρίθηκαν από την Βασιλική οικογένεια της Δανίας μέσω του Δανού δασολόγου Λουδοβίκου Μύντερ (ή αργότερα Μίνερ - Σημειώνουμε ότι «Δασολόγος» την εποχή σήμαινε οπωσδήποτε «στρατιωτικός») και αναπτύχθηκε στοιχειωδώς από τον διάδοχο του παραπάνω στην διεύθυνση του κτήματος, Δασολόγου επίσης Ότο Βάισμαν (1893-1914) και μέρος του πληθυσμού διέφυγε προς την Πάρνηθα που τότε αποτελούσε περισσότερο ένα Δασολίβαδο και όχι το δάσος που ξέραμε πριν το 2007.

Εν πάση περιπτώσει είχε δεν είχε πληθυσμό η Πάρνηθα τα ελάφια επέζησαν και προσαρμόστηκαν έστω και βοηθούμενα ΠΑΝΤΟΤΕ από τις Δασικές Υπηρεσίες και πάντοτε με σημαντικές πιέσεις λαθροθηρίας στα δυτικά και βορειοδυτικά του Δρυμού πέρα της θέσης «Σαλονίκη», βόρεια της Καραβόλας και δυτικά της κορυφής του Άρματος.

Δρ. Ελευθέριος Σταματόπουλος (Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος -Ειδικευμένος στην διαχείριση Οικοσυστημάτων και Φωτοερμηνείας)

Μέλος το 2011 μέλος του ΔΣ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΑΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Μέλος της αντιπροσωπίας του παραρτήματος Στερεάς Ελλάδας του ΓΕΩΤ.Ε.Ε
Μέλος της Πανελλήνιας Κίνησης Δασολόγων
Από τον Δεκέμβριο του 2009 Εταίρος και μέλος του Δ.Σ της εταιρείας ΑΝΟΙΞΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Α.Ε και από τον Δεκέμβριο του 2012 ΠΡΟΕΔΡΟΣ & ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ (Ελεγχόμενη κυνηγητική περιοχή)

Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες