Η 3η Μαρτίου θεωρείται ως η Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής. Μήπως απλά για να γεμίζουμε τα ημερολόγια επετείους;
Φέτος το 2014 γιορτάζεται για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής, μετά από την απόφαση που πήρε ο ΟΗΕ στις 20/12/2013 στην 68η Συνάντηση της UNGA.
Με τον ερχομό της παγκόσμιας ημέρας άγριας ζωής, αναπόφευκτα έρχεται στο μυαλό των κυνηγών και κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται πραγματικά για την πανίδα της χώρας, το κενό που καταγράφεται σε θεσμικό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα όσο και ευρύτερα, στον τομέα της διαχείρισης και της προστασίας των άγριων ζώων.
Διαχείριση της άγριας πανίδας δεν γίνεται σχεδόν καθόλου (όπως τα περισσότερα πράγματα που σχετίζονται με την Ελληνική φύση). Η προστασία συνδυάζεται μόνο με απαγορεύσεις, αφορά όρους επικοινωνιακούς, με δελτία τύπου, με δηλώσεις, με εκδηλώσεις και με πολλές, πάμπολλες μελέτες», χωρίς ποτέ και πουθενά στη χώρα μας να υπήρξε έργο και αποτέλεσμα επί της ουσίας.
Παρακάμπτοντας τις πραγματικές για την πανίδα απειλές, θεσμικοί φορείς και ΜΚΟ, στοχοποιούν τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο, αυθαίρετα τη νόμιμη θήρα και συνεχίζουν απτόητοι να συγκαλύπτουν με αυτόν τον τρόπο το τεράστιο κενό που καταγράφεται στην πράξη γύρω από τη διαχείριση της άγριας ζωής στην Ελλάδα. Ακόμα και για είδη που δεν επιτρέπεται η θήρα…. αν έχουν πρόβλημα φταίει ο κυνηγός!
Το γεγονός πως από τα 449 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί στη χώρα μας επιτρέπεται η θήρα των 32 και από τα 116 είδη θηλαστικών επιτρέπεται η θήρα μόλις 5, δεν έχει προβληματίσει κανέναν σε σχέση με τη διαχείριση των «απειλούμενων» ειδών που προφανώς δεν ανήκουν στα θηρεύσιμα.
Η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Περιβαλλοντικής Πολικής στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από συστηματική στρέβλωση της πραγματικότητας και προχωρώντας από την Ε.Ε. στην Ελληνική πραγματικότητα μόνο απογοήτευση μπορεί κάποιος να νιώσει για τα επιτεύγματα των πολιτικών που χειρίστηκαν και χειρίζονται την άγρια ζωή του τόπου.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι διατάξεις και οι πρόσφατες διαβουλεύσεις για τη βιοποικιλότητα, όπου μπορεί τα σχετικά κείμενα να «ντύνονται» με όλο και περισσότερο πειστική ορολογία, σε επίπεδο εφαρμογής όμως παραμένουμε στο απόλυτο μηδέν από πλευράς ΥΠΕΚΑ, το οποίο επιβεβαιώνει τους κακοπροαίρετους που θεωρούν πως μόνο το Ε (Ενέργειας) εκφράζεται στην πράξη από το ακρωνύμιο.
Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα στη χώρα μας σε ότι αφορά στην άγρια ζωή πηγαίνουν μόνο προς τα πίσω. Η άγρια ζωή επειδή δεν ψηφίζει, μπαίνει τελευταία στις προτεραιότητες του ΥΠΕΚΑ.
Η Ελλάδα δεν έχει και δε διατηρεί επικαιροποιημένους καταλόγους ειδών για κάθε περιοχή της, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα π.χ. σε όσους εκπονούν τις περιβόητες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των τεράστιων τεχνικών παρεμβάσεων που υλοποιούνται στην Ελληνική φύση σήμερα (αιολικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ορυχεία) να γράψουν εκθέσεις γενικόλογες και όχι επιστημονικά κείμενα, ενώ η έγκρισή τους ίσως να επιφέρει δραματικές για το φυσικό περιβάλλον της χώρας συνέπειες.
Ενδεικτικό της θεσμικής γύμνιας που χαρακτηρίζει τις Κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την Ελλάδα είναι το γεγονός πως αν ρωτήσει κανείς σήμερα τους μαθητές του Δημοτικού σχετικά με το ποια ζώα ζουν στην Ελλάδα, οι μισές απαντήσεις θα περιλαμβάνουν λιοντάρια, ρινόκερους, τίγρεις και καμηλοπαρδάλεις, ενώ θα σου απαντήσουν ότι ο κορμοράνος απειλείται με εξαφάνιση (όταν σημειώνει τεράστια αύξηση στην Ελλάδα και Ευρώπη).
Με αυτό το ρυθμό, σύντομα θα γίνουμε ξένοι στον τόπο μας, μιας και δε θα τον γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, βιωματικά, αλλά μέσα από αναφορές τρίτων, πολλές φορές αναξιόπιστων ή από εμπορικούς οίκους εκπορευόμενους.
Και δε θα έχει σύντομα σημασία αν θα συνεχιστεί η καταστροφή των ενδιαιτημάτων των ειδών της άγριας πανίδας στη χώρα μας, μιας και δε θα έχει μείνει ψηφοθηρικά υπολογίσιμος πληθυσμός Ελλήνων που να το γνωρίζει αυτό και να αντιστέκεται σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα που χτίζουμε σήμερα με γοργούς ρυθμούς.
Έτσι η πρώτη επέτειος της ημέρας της άγριας πανίδας μεταστρέφεται για την Ελλάδα ως ερώτημα… μα για ποια άγρια πανίδα, μόνο για την επιδοτούμενη προστατευόμενη ή και για την υπόλοιπη;