Η διατήρηση της άγριας πανίδας σύμφωνα με την "επιστήμη" των περιβαλλοντικών ΜΚΟ

Φαρισαϊκές ενδοσκοπήσεις του κ. Derek Niemann, συντάκτη του περιοδικού για παιδιά της μεγαλύτερης ΜΚΟ της Βρετανίας, της RSPB (Βασιλική Εταιρεία για την προστασία των πτηνών).

Ήταν ο τρίτος ψαλιδιάρης που είδα μεσ' τη μέρα και η ανησυχία μου για το μέλλον αυτού του πουλιού, το οποίο μετατρέπεται σε καιροσκόπο των προαστίων, επανήλθε δριμύτερη. Οι δημοφιλία των σταθμών σίτισης είναι μαρτυρία ενός έθνους ταγμένου στην υπηρεσία των πουλιών, αλλά ποιο είναι το όριο που ο εθισμός στο τάισμα εκπαιδεύει ένα άγριο πλάσμα να καταλήξει ένας ζητιάνος, ένας κλέφτης, ένα επιβλαβές που απαιτείται να "ελέγχεται"; Ένα διαφορετικό είδος γερακιού προκάλεσε αιμορραγία όταν άρπαξε ένα σάντουιτς απ' τα δάχτυλα της συζύγου μου στη Νότια Αφρική, αλλά και οι δικοί μας ψαλιδιάρηδες κουβαλάν επίσης μια προϊστορία οπορτουνισμού. Υπάρχουν αναφορές απ' την εποχή των Tudor για πουλιά που άρπαζαν ψάρια από γυναίκες στον Τάμεση και το ψωμί απ' τα χέρια παιδιών. 25 χρόνια μετά την επαναφορά των ψαλιδιάρηδων στο Chilterns, διατρέχουμε τον κίνδυνο να εκπαιδεύσουμε τα πουλιά αυτά με τα αιχμηρά ράμφη και τα ακόμη αιχμηρότερα νύχια να μην αισθάνονται φόβο για τους ανθρώπους, και τα κατευθύνουμε έτσι σε πολύ επικίνδυνες, για τα ίδια, ατραπούς.

Η πικρή αλήθεια είναι πως κανείς δεν έχει εκμεταλλευτεί και εκπορνεύσει την άγρια φύση περισσότερο απ' τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ. Αφίσες, περιοδικά και ιστοσελίδες γεμίζουν με εικόνες "άγριων" ζώων, με κύριο στόχο την άγρα συνδρομών και πρόσχημα τη σωτηρία της. Όσο γι' αποτελέσματα; χο!