Η αρπακτικότητα της αλεπούς Vulpes vulpes και του πετροκούναβου Martes foina στην άγρια πανίδα.
Η μελέτη και η κατανόηση του ρόλου της αρπακτικότητας αποτελούν τη βασική προϋπόθεση στην προσπάθεια του ανθρώπου να διαχειριστεί τους θηραματικούς πληθυσμούς και να προστατεύσει τα μη θηραματικά και σπάνια είδη. Οι πληθυσμοί της άγριας πανίδας δεν είναι σταθεροί αλλά μεταβάλλονται διαχρονικά εξαιτίας διαφόρων φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων. Ανάμεσα στους φυσικούς περιοριστικούς παράγοντες είναι και η αρπακτικότητα η οποία είναι μία αλληλεπίδραση μεταξύ των οργανισμών που ανήκουν συνήθως σε διαφορετικά τροφικά επίπεδα και ορίζεται ως η κατανάλωση ατόμων κάποιου είδους από άλλα είδη (Newton 1998).