Μετά τον Ξενοφώντα το χάος;

Λίγες μέρες πριν είδα αυτό το μήνυμα στα εισερχόμενα:

Γεια σας,

Ονομάζομαι .... Είμαι από την Πολωνία και σπουδάζω ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας στο τρίτο έτος. Φέτος πρέπει να γράψω επιστημονική εργασία. Είμαι και κυνηγός. Για αυτό το λόγο θα ήθελα να γράψω κάτι για το κυνήγι στην ελληνική λογοτεχνία ή στην ποίηση. Δυστυχώς δεν ξέρω κανένα βιβλίο στο οποίο υπάρχουν σκηνές κυνηγιού ή κάτι τέτοιο. Βρήκα μόνο Μανία και χαρά του κυνηγίου του Κωστα Ουράνη αλλά μόνο στο διαδίκτυο και δεν ξέρω σε ποιο βιβλιό υπάρχει αυτό το κείμενο. Μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε και να μου γράψετε τα τίτλα των βιβλίων που θα μπορέσω να χρησιμοποιήσω όταν θα γράφω την εργασία μου; Αυτό είναι για 'μένα πολύ σημαντικό.

με τιμή,

Μόλις το διάβασα ένιωσα μεγάλη αμηχανία. Γιατί δεν ξεπήδησαν αμέσως απ' το μυαλό μου δέκα απαντήσεις, ούτε πέντε, ούτε δύο. Αλλά μόνο ΜΙΑ. Ο Κυνηγετικός του Ξενοφώντα, γραμμένος 2500 χρόνια πριν...

Αυτά τα 2500 χρόνια αναρωτήθηκα δεν ασχολήθηκε κανείς Έλληνας λογοτέχνης με το κυνήγι; Είναι δυνατόν;
Κι αν ασχολήθηκε γιατί δεν το ξέρουμε, απ' έξω κι ανακατωτά, οι κυνηγοί;

Όλοι συμφωνούμε πως πρέπει να αναπτυχθεί η κυνηγετική παιδεία. Μήπως είναι μια αρχή να συγκεντρωθεί, από την ΚΣΕ, ένα ανθολόγιο Ελληνικής Κυνηγετικής Λογοτεχνίας;