Ήθη και έθιμα της Εσπερίας
Πριν δύο χρόνια, έτυχε να βρεθώ αρχές Μάρτη στην περιοχή της Lyon, στη Γαλλία, φιλοξενούμενος ενός φίλου κυνηγού.
Έφτασα Παρασκευή βράδυ και συζητούσαμε τα σχέδια του Σαββατοκύριακου."Αύριο θα βγάλουμε τα σκυλιά τ' απόγευμα", μου λέει ο Ντομινίκ. "Το μεσημέρι έχουμε το γεύμα του Κυνηγετικού Συλλόγου στους αγρότες της περιοχής".
Έτσι έμαθα πως ο Κυνηγετικός Σύλλογος διοργανώνει κάθε χρόνο, μετά τη λήξη της κυνηγετικής περιόδου, μια γιορτή για τους αγρότες της περιοχής του. Πέρα από ευχαριστώ, είναι και μια ευκαιρία να συσφίξουν τις σχέσεις τους οι δύο κοινωνικές ομάδες. Άλλωστε πολλοί από τους αγρότες είναι και κυνηγοί.
Πιστεύω πως είναι μια εξαιρετική ιδέα και δε βλέπω το λόγο να μην μπορεί να εφαρμοστεί και από τους δικούς μας Κυνηγετικούς Συλλόγους.
Ένας κυνηγός στη Γαλλία πρέπει να βγάλει άδεια στον ΚΣ του μέρους που κυνηγάει. Αν θέλει να κυνηγάει σε δύο ή τρία μέρη λοιπόν πρέπει να βγάλει άδεια και στους δύο ή τρεις ΚΣ. Για να γίνεις δεκτός σε ένα σύλλογο, πρέπει να σε προτείνει κάποιο μέλος του. (Δεν είμαι σίγουρος αν αρκεί να σε προτείνει μόνο ένας). Τέλος για να κυνηγήσει σε μέρος που δεν έχει βγάλει άδεια, απαιτείται να τον προσκαλέσει κάποιο μέλος του τοπικού ΚΣ.
Για την ιστορία με την ευκαιρία της εκπαίδευσης των σκύλων, κάναμε καταμέτρηση των πεδινών της περιοχής. Και επειδή αυτό έγινε το 2011, στην κορύφωση της κρίσης χρέους, όταν τους είπε πως το λογαριασμό κράταγε ο Έλληνας -εγώ-, όλοι κοιτάγανε εμένα με πολύ δυσπιστία και αυτόν με μεγάλη απορία...