Semper Fidelis
Το μάθημα
Ήταν μια μέρα του Δεκέμβρη που το κυνήγι ξεκίνησε οργά. Μεσημέρι. Μετά από κάνα μισάωρο ψάξιμο έχουμε καταλήξει να ακολουθούμε ένα φάντασμα, μέσα στο πουρναρό-πευκο.
Δυο φορές έχω δει το πουλί να ξεγλιστάει, ξέρετε χαμηλά και αθόρυβα σαν πεταλούδα, μπροστά από το σκύλο.
- Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες
Διατήρηση άγριας ζωής, προστασία, κυνήγι
Ποιος θέλει άδειους κυνηγότοπους; Ποιος αντέχει το δένδρο χωρίς μπεκάτσα ή τον κάμπο χωρίς ορτύκι; Μοιάζει με παραμυθιού κατάρα: "Θα περπατάς ατελείωτα, αλλά ποτέ δεν θα ξανακούσεις το λάλο της πέρδικας, το κελάηδημα του ορτυκιού, ούτε την απόδραση της μπεκάτσας".
Το ερασιτεχνικό κυνήγι είναι η μοναδική γραμμή άμυνας, απέναντι σ' αυτόν τον εφιάλτη. Ειδικά στην Ελλάδα. Που απ' τη μια πλευρά η Δασική Υπηρεσία προσποιείται πως προστατεύει την άγρια ζωή με απαγορεύσεις κυνηγίου "επί χάρτου". Δηλαδή περιορίζοντας τη μοναδική δραστηριότητα που την διατηρεί. Απ' την άλλη οι Φορείς Διαχείρισης εφαρμόζουν πολιτικές Ντίσνεϋ, και εκδίδουν δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για τα υδρόβια που υποφέρουν απ' το κρύο και το κυνήγι που "βλάπτει τον οικοτουρισμό"... Προφανώς οι παρωπίδες τους δεν πρόκειται ποτέ να τους αφήσουν να δουν πως το μαζικότερο ρεύμα οικοτουρισμού, που υφίσταται πριν καν ανακαλυφθεί η λέξη, είναι στην Ελλάδα το κυνήγι. Και με την πολιτική τους προσπαθούν να το εξαφανίσουν.
- Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες
Ξυπνάς, απ' έναν ύπνο που δεν τον έκανες στ' αλήθεια. Δε σ' άφησε η προσμονή. Ψήνεις καφέ και βγάζεις τα σκυλιά να τρέξουν, κάτω απ' το φως του Αυγερινού. Είσαστε όλοι έτοιμοι, εδώ και καιρό. Απ' τον προηγούμενο Φλεβάρη.
Φορτώνεις τα σκυλιά, βάζεις πρώτη και τ' αμάξι κυλάει αργά προς τα μπαΐρια. Κάμερες, όπλα είναι όλα έτοιμα. Και το φως έρχεται σιγά-σιγά.
Κάθε χρόνο διασχίζεις την Ελλάδα γι' αυτό το ταπεινό πουλί. Ευχαριστείς Τον Κύριο που σ' αξίωσε να είσαι πιστός σ' αυτό το ραντεβού και φέτος. Την ίδια πάντα μέρα. Το φως δυναμώνει και το γλυκό κάλεσμα σ' υποδέχεται στο μπαΐρι. Ένα χαμόγελο χαράζεται ακούσια στο πρόσωπό σου. Ξαναβρίσκεσαι στο δικό σου κόσμο. Λύνεις. "Πάμε" ψιθυρίζεις στα σκυλιά...
Καλό βόλι αδέρφια
- Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες
ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΠΕΡΙΣΤΕΡΑ
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΑΚΑΚΗΣ ΘΥΜΑΤΑΙ 60 ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ - Πηγή
Πάνε καμιά πενηνταριά χρόνια από τότε που ο Κώστας Λουλακάκης εγκατέλειψε την Αμοργό για να εργαστεί στην Αθήνα όπου ζει σήμερα συνταξιούχος. Ο νους του όμως συχνά γυρίζει πίσω και θυμάται, εκτός από τα χρόνια της νιότης του, το νησί και τους ανθρώπους του. Δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια και τα αγαθά της αμοργινής γης δεν έφταναν να γεμίσουν το τραπέζι της οικογένειας. Γι’ αυτό όσοι διέθεταν ένα όπλο κυνηγούσαν, ενώ κάποιοι άλλοι που είχαν βάρκες ψάρευαν.
- Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες
Άδεια κολάρα
Βγήκε απ' τα πυκνά και στάθηκε στην άκρη της ρεματιάς. Με μια κυκλική κίνηση του κεφαλιού η μύτη σάρωσε το ρέμα. Κίνησε με αποφασιστικό βήμα για τον πεσμένο πεύκο και τέσσερα μέτρα μακρυά μαρμάρωσε με το βήμα μετέωρο.
Το κεφάλι καρφώνει το σημείο, τα μάτια με ψάχνουν και ο χρόνος παγώνει.
Δεν υπάρχει φωτογραφία ν' αποθανατίζει τη στιγμή, αλλά η εικόνα είναι χαραγμένη ανεξήτιλα στο μυαλό μου. Για πάντα. Ούτως ή άλλως η στιγμή αφορά εμένα, αυτόν και το πουλί και μόνο.
- Συντάκτης: Κυνηγετικές σελίδες